ن و القلم و مایسطرون
بار دیگر هفدهم مردادماه از راه رسید و این بار با سالروز عید الله‌الاکبر عید اکمال دین و اتمام نعمت الهی یعنی عید سعید غدیر مقارن گشت. با تبریک این تقارن خجسته و گرامیداشت یاد و خاطره خبرنگاران شهید همچون «صارمی» و «آوینی» و تمامی خبرنگارانی که در اثر شیوع کرونا در راه انجام وظیفه جان باختند.
خانه مطبوعات و رسانه‌های کشور با بیش از 5000 عضو در سراسر کشور (که نیمی از آنان را «خبرنگاران» این پرچمداران مطالبات مردم شکل می‌دهند) به عنوان بزرگترین تشکل جامع سراسری و صنفی و دموکراتیک و غیردولتی با تقدیر و تشکر از تمامی مسئولان و دست‌اندرکاران کشور (که این روزها با پاسداشت مقام و منزلت خبرنگاران، از آنان تجلیل نمودند به ویژه از وزرای فرهنگ و ارشاد اسلامی و تعاون و کار و ارتباطات و مسکن و... که یکی از وام صندوق هنرمندان و دیگری از وام 10 میلیون تومانی و دیگری از مسکن ویژه و دیگری از توزیع اینترنت هدیه رئیس‌جمهور و... سخن گفتند) اعلام می‌دارد مشکلات طلایه‌داران عرصه خبر قطعا با امثال هدیه کارت‌های مسئولان محترم حل نخواهد شد؛ کما اینکه وعده‌های تکراری و تجلیل‌های ظاهری دردی از آنان دوا نخواهد کرد.
در اینجا به بخشی از معضلات جدی که اصحاب رسانه و مطبوعات با آن دست و پنجه نرم می‌کنند اشاره می‌شود تا شاید مسئولان دلسوز و دست‌اندرکاران ذی‌ربط و متولیان امور، گام‌های عملی و مفیدی در راستای تحقق خواسته‌ها و مطالبات واقعی مشعلداران آگاهی و سرو قامتان عرصه اطلاع‌رسانی بردارند.

امنیت شغلی و حرفه‌ای خبرنگاران
بدون شک، خبرنگاران از ضعیف‌ترین اقشار جامعه از حیث معیشت و تنگناهای مالی هستند. البته اگر بیمه شده باشند و مزایای حداقل دستمزد مصوب تامین اجتماعی را دریافت نمایند تازه به دلیل نامطلوب بودن وضعیت اقتصاد مطبوعات هر از چندگاه مشمول «تعدیل» خواهند شد! و اگر هم از هیچگونه بیمه‌ای برخوردار نباشند باید با کمترین دستمزد و گاهی حداقل ماهیانه با یک‌پنجم دریافتی بیمه‌شدگان، به وظیفه خطیر روزنامه‌نگاری و خبررسانی بپردازند! لذا اولا: باید تعریف دقیق و ضابطه قطعی از شغل «خبرنگاری» به عمل آید تا این حرفه مقدس با فعالیت‌های برخی عناصر فرصت‌طلب مخدوش نگردد و به اصطلاح به نام خبرنگاران و به کام دیگران نباشد.
ثانیا: تمامی خبرنگاران حتما مشمول بیمه تامین اجتماعی باشند.
ثالثا: صاحبان امتیاز رسانه‌ها و مدیران مسئول مطبوعات نتوانند با کمترین بهانه، عذر خبرنگاران را بخواهند!

رسیدگی جدی به اقتصاد مطبوعات و رسانه‌ها
هرچند باید از امنیت شغلی خبرنگاران به صورت جدی حمایت کرد؛ اما نمی‌توان مشکلات عدیده دست‌اندرکاران روزنامه‌ها، نشریات و رسانه‌ها را نادیده گرفت. از  گرانی کاغذ و فیلم و زینک و لوازم و خدمات چاپ گرفته تا کاهش تیراژ و فروش و آگهی و یارانه، از گسترش ابزار فضای مجازی گرفته تا محدودیت‌ها و خودسانسوری‌ها و... همه و همه دست به دست هم داده تا بسیاری از مطبوعات و رسانه‌ها یا عطای کار کردن را به لقایش بخشیده و  یا با حداقل پرسنل و تضییقات فراوان بخواهند ادامه حیات دهند. به هرحال باید دانست دود اقتصاد نامطلوب مطبوعات و رسانه‌ها به چشم خبرنگاران خواهد رفت.

کرونا و وضعیت نامطلوب رسانه‌های مکتوب
هرچند ویروس منحوس کرونا برای مشاغل مختلف مزاحمت‌‌های فراوان داشته است؛ اما به دلیل بی‌توجهی‌های فراوان و علی‌رغم وعده‌های فراوان، متاسفانه «خبرنگاران» مورد بی‌مهری فراوانی واقع شده‌اند. آیا بهتر نیست متولیان تسهیلات کرونایی، آماری از خدمات ارائه شده (چه در بخش بیمه بیکاری و چه در بخش سایر تسهیلات) به اهالی رسانه را منتشر سازند. به هر حال متاسفانه اکثر متولیان مطبوعات و رسانه‌های مکتوب در این زمینه، گلایه و شکایت دارند.

بی‌توجهی به جایگاه شغلی و منزلت خبرنگاران
متاسفانه بسیاری از دست‌اندرکاران امور همواره صدا و سیما را بر رسانه‌ها و مطبوعات ترجیح داده و به جایگاه و عظمت و صلابت خبرنگاران هیچگونه التفاتی ندارند. گاهی ساعت‌ها آنان را پشت در محل کارشان معطل می‌گذارند و هیچ‌یک از صاحب‌منصبان به جز دستگاه اطلاع‌رسانی وابسته به خودشان و یا صدا و سیما (که فعلا به صورت انحصاری فعالیت می‌کند و حتی اجازه فعالیت تصویری دیگران را هم باید صادر کند!) حاضر به گفت‌وگو نیستند! آیا در این زمینه متولیان امور نمی‌خواهند چاره‌اندیشی نمایند؟ مگر غیر از این است که خبرنگاران دلسوز مطبوعات نشان داده‌اند که همواره مدافع مصالح عمومی و منافع ملی بوده و هستند؟

حمایت حقوقی و قضایی از خبرنگاران
متاسفانه سال‌هاست از قانون نظام صنفی رسانه سخن گفته می‌شود اما دریغ از اقدام جدی دولت و همکاری مجلس؛ آری اگر قرار است از وقف کوه و جنگل  جلوگیری شود؛ اگر قرار است از سوءاستفاده از بیت‌المال جلوگیری شود؛ اگر قرار است با اختلاس‌ها و رانت‌خواری‌ها مبارزه شود و اگر و اگرهای دیگر، قطعا رسانه‌ها و خبرنگاران شجاع حتما باید هزینه بپردازند؛ لذا برای جلوگیری از چنین هزینه‌هایی حتما علاوه بر اصلاح قوانین و برگزاری جلسات دادگاه با حضور هیات منصفه، باید دلسوزان سه قوه جهت حمایت حقوقی و قضایی از خبرنگاران اقدامات ملموس و محسوسی داشته باشند تا هیچ خبرنگاری از «حریت»، «آزادگی» و «عدالتجویی» دست برندارد و خدای ناکرده دستمزد مبارزه با فساد و تزویر را نخواهد با پرونده‌سازی و تنبیه و مجازات دریافت نماید.
در پایان امیدواریم مسئولان ذی‌ربط فرصتی فراهم سازند تا اعضای هیات مدیره خانه مطبوعات و رسانه‌های کشور به صورت حضوری و با مستندات جزئی، بخش‌های دیگری از آلام عزیزان خبرنگار را به دست‌اندرکاران امور منعکس نمایند.

جان نباشد جز خبر در آزمون
هرکه را افزون خبر، جانش فزون