درگذشت استاد محمدرضا شجریان، بزرگمرد عرصه هنر و خسرو آواز ایران، اندوهی بزرگ بر دل تمام مردم ایران نهاد. استاد محمدرضا شجریان که در سکوت و خاموشی زمانه، فریاد امید سر می‌داد تا کمک کند پارسی‌زبانان، آفتابِ بیداری را لمس کنند و اندیشه‌های آزادیخواهانه و انسانی را با نوای پارسی شاعران بزرگ ایران زمین در هم آمیزند، همواره در کنار مردم ایستاد و فراموش نکرد که هنر بالاتر از تعلقات سیاسی است. استاد شجریان، چه در زمان انقلاب که با اعضای کانونِ چاووش که فعالیت انقلابی داشتند همکاری کرد و سرود حماسی «ایران ای سرای امید» را اجرا کرد و چه در سال ۱۳۸۸ که صدای «خس و خاشاک» شد، همواره در کنار مردم ایستاد و نشان داد که اگرچه بهره‌مندی از هنر ناب، پیش‌نیاز شهرت و محبوبیت است، اما رمز موفقیت و ماندگاری یک هنرمند مردمی، ایستادن در کنار مردم است. استاد شجریان خود را همواره در کنار مردم و متعلق به مردم می‌دانست. زمانی که کاندیدای پیروز انتخابات سال ۱۳۸۸، معترضان به نتایج انتخابات را خس و خاشاک نامید، استاد شجریان، نه تنها خود را صدای همین خس و خاشاک معرفی کرد، بلکه در اعتراض به عملکرد صداوسیمای جمهوری اسلامی اعلام کرد صداوسیما به جز ربنا، حق ندارد آثار او را از این رسانه پخش کند. صداوسیما، نه تنها آثار استاد شجریان را پخش نکرد، بلکه حتی ربنای استاد را هم که تمام مردمان علاقمند به فرهنگ ایران از آن خاطره داشتند و سال‌ها روزه‌های خود را با آن نوای ملکوتی افطار می‌کردند از مردم دریغ کرد. هرچند پس از درگذشت استاد، این ممنوعیت برداشته شد تا نهایت ضعف و بی‌مسئولیتی در صداوسیما، که لجبازی با افکار عمومی است آشکار شود؛ اما در تمام این سال‌ها، ربنای شجریان و نوای بی بدیل او بیش از هر زمان دیگری در قلوب مردم جا باز کرد؛ چراکه مردم، هنرمند مردمی را می‌شناسند و به خاطر مردمی بودنش به او احترام می‌گذارند.
استاد شجریان در یک دهه گذشته اجازه نداشت در ایران برنامه‌ای اجرا کند و متاسفانه هیچ یک از مدیران اجرایی و دولتی در سال‌های اخیر تلاشی برای رفع این محدودیت انجام ندادند، قابل تامل این که با وجود همه این محدودیت‌ها، نوای استاد شجریان هر روز بیش از روز قبل به گوش مردم رسید و طنین ملکوتی آن بر قلب ایرانیان و سایر پارسی‌زبانان نشست؛ بی‌شک زندگی و مرگ استاد شجریان درسی برای تمام کسانی است که خود را نه در کنار مردم، بلکه در مقابل مردم می‌دیدند؛ البته اگر عزمی برای درس گرفتن و جلوگیری از تکرار اشتباهات وجود داشته باشد.
حزب مردم‌سالاری نیز به عنوان حزبی برخاسته از بطن و توده مردم، همراه با مردم حقدوست و آزادیخواه ایران، سوگوار فقدان استاد شجریان، این صدای ماندگار ملت است. ضمن عرض تسلیت به خانواده استاد و به ویژه آقای همایون شجریان، و همچنین عموم دوستداران استاد، آرزو می‌کند از این پس شأن هنر و هنرمند در این سرزمین پاس داشته شود.

حسنا