حسنا - تشویق مردم به رأی‌دادن با مجازات مفسدان اقتصادی

تشویق مردم به رأی‌دادن با مجازات مفسدان اقتصادی

ابوالقاسم کواکبیان دبیر حزب مردم سالاری در استان سمنان

پس از انقلاب شکوهمند سال ۱۳۵۷، تأکید بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران این بود که باید نام حکومت کشورمان جمهوری اسلامی باشد، نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر و ازآنجایی‌که اکثریت مردم مسلمان بودند، پس از سال‌ها حکومت افراد و شاهانی که با هزار فامیل بر سرنوشت آنان مسلط بودند، دوست داشتند حکومت جمهوری برپا کنند تا خود بر سرنوشت خود حاکم باشند؛ بنابراین بیش از %۹۸ به جمهوری اسلامی رأی آری دادند.

واضح است زمانی بحث جمهوری مطرح می‌شود که مردم با رأی خود در سرنوشت خود سهیم باشند که البته متأسفانه آخرین رأی‌گیری در کشورمان نشان داد که از هدف اولیه که رأی اکثریت مردم بود، فاصله گرفته‌ایم و بدتر از آن برخی از صاحب‌منصبان از اسلام نیز دور شده‌اند. شاید واجب‌ترین وظیفۀ بزرگان این کشور این باشد که ضمن تشویق و ترغیب مردم به رأی‌دادن و شرکت در سرنوشت آتی خود، کارگزاران فاسد را به اشد مجازات برسانند تا گزندی به این دو کلمۀ مقدس وارد نشود و کاری کنند تا به معنای واقعی همۀ مردم در صحنه بوده و همۀ کارگزاران ما مسلمان واقعی باشند.
یکی از خصیصه‌های بسیار مهم هر کارگزار پاک‌دستی است. چند وقتی است که هر روز که مردم چشم باز می‌کنند، بحث از اختلاس و ارتشاء عده‌ای نامسلمانان را می‌شنوند که شاید آخرینِ آنان فردی بود که در قاچاق دو تُن طلا مشارکت داشت. خوانندگان گرامی نیک می‌دانند در اسلام، افراد فقط به‌ازای کار و کوشش ممکن است صاحب تمکن مالی شوند و اسلام بر روزی حلال تأکید می‌کند؛ به‌طوری‌که رسول اکرم(ص) فرمودند: «عبادت و مسلمان‌بودن با حرام‌خواری منافات دارد.» لذا در شریعت اسلام کسب روزی حلال شرط اول قبولی اعمال عبادی است؛ البته این سخت‌گیری در کسب روزی حلال فقط در اسلام نیست؛ در بسیاری از کشورها مفاسد اقتصادی مثل کلاهبرداری، احتکار، اختلاس، قاچاق کالا، جعل اسناد و ارتشا جرمی بزرگ محسوب شده و بعضاً حکم کسانی که مرتکب این‌گونه خلاف‌ها می‌شوند، اعدام است.
بدیهی است وقتی حکومت ما مزین به پسوند اسلامی است، نباید آن را فقط مختص ظاهر و منحصر به عبادات دانست؛ بلکه شریعت اسلام را در تمام شئون باید پیاده کرد. در اسلام رشوه‌گیرنده و رشوه‌دهنده و دلال میان آن‌ها همه مورد لعنت خداوند هستند. در اسلام اختلاس‌گران و متجاوزان به بیت‌المال به‌شدت محکوم و مغضوب خداوند سبحان هستند. در اسلام قاچاق کالا از مصداق‌های خیانت به حق‌الناس است که به بیت‌المال مسلمانان آسیب می‌رساند و درآمد حاصل از آن حرام است؛ به‌ویژه در این ایام کرونا و بیماری‌های جورواجور که برخی ازخدابی‌خبران داروهای حیاتی مردم را به هزاران برابر قیمت می‌فروشند. اخیراً ظریفی تعریف می‌کرد شش ویال یک دارو را برای برادر مرحومش دویست‌میلیون تومان خریده بود که بعداً مشخص شد قیمت آن دارو ویالی سی‌هزار تومان بوده است! آیا جنایت اقتصادی عمیق‌تر از این متصور است؟ حافظ برای این جنایتکاران زبان به نفرین گشوده و در مصرعی آورده است: «ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی!»
آیا آن کسی که مدرک تحصیلی جعلی خود را با پول‌های بادآورده می‌خرد و با عنوان دکتری، ماهی ده‌ها میلیون تومان حقوق می‌گیرد، از طرفی با ناکارآمدی وضع مردم را خراب‌تر می‌کند، در حق جوانان نگون‌بختی که سال‌ها درس خوانده و پژوهش و تحقیق کرده و هم‌اکنون بیکار هستند، مخصوصاً در این واأسفای اقتصادی و تعطیلی کرونایی، جنایت روا نداشته است؟
آن مدیر نجومی‌بگیر که گفته شده است سقف دریافتی رسمی امثال او ماهی پنجاه‌میلیون تومان است و علی‌رغم تعطیلی ادارات، همچنان حقوق می‌گیرد و خود را در پستوی خانه مخفی کرده و احدی به او دسترسی ندارد یا حتی به مسافرت رفته و در ویلای خود خوش می‌گذراند، این مبلغ حقوق برای او حلال است؟ اگر مسلمان واقعی باشد، می‌گوید حال که من کار نمی‌کنم، به‌اندازۀ همان آبدارچی یا نگهبان ادارۀ خود حقوق می‌گیرم و باقی را به بیت‌المال پس می‌دهم! از طرفی این تعطیلی که دو هفته بوده، مشخص شده است اگر اینان دو سال هم سر کار خود حاضر نباشند، امورات ادارۀ متبوع آنان بهتر اداره می‌شود!
آیا با دستگیری شهرداران و اعضای شورای شهرهای مختلف مثل لواسان، شهریار، رودهن و بسیاری دیگر از شهرهای کشورمان یا دستگیری افرادی در قسمت‌های بازرسی و حتی قوۀ قضاییه و نیز در دیگر مناصب دولتی و احراز محکومیت آن‌ها، می‌توان گفت اینان در حال پیاده‌کردن احکام اسلام بوده‌اند؟! آیا بابک زنجانی‌ها، هدایتی‌ها، اکبر طبری‌ها، قاضی منصوری‌ها و بسیاری دیگر که در حاشیۀ امن قرار داشتند، به اسلامیت جمهوری اسلامی لطمه نزده‌اند؟ آیا این مسلمانی است که مدیری همۀ اقوام خود را به‌کار بگمارد و در عوض، هزاران جوان از زنده‌بودن خود شرمنده باشند؟ آیا آن چندهزار نفر از فرزندان مدیران که در اروپا و آمریکا زندگی می‌کنند، معتقد به جمهوری اسلامی هستند؟ آیا وقتی فلان مدیری که مردم از او راضی بودند و جرمی هم مرتکب نشده است، جابه‌جا می‌شود، جمهوریت نظام تضعیف نمی‌شود؟
در اینجا نگارنده از سوز دل می‌گوید ای کسانی که به هر دلیلی به جاه و مقام رسیده‌اید، به فکر جمهوریت نظام یعنی همان راضی‌نگهداشتن مردم باشید، از طرفی به تأسی از ائمۀ معصومین(ع) از حیف‌ومیل‌کردن بیت‌المال بپرهیزید و در فکر اسلامیت نظام باشید تا چهرۀ جمهوری اسلامی که ناجوانمردانه مخدوش شده است، در بین بیش از دویست کشور جهان بدرخشد و خون هزاران شهید انقلاب و جنگ و شهدای مدافع حرم به‌ویژه شهید اخیر فخری‌زاده پایمال نشود و هر جوان ایرانی افتخار کند که ایرانی و مسلمان است و از دین و کشور گریزان نباشد؛ بلکه آرزو کند سایۀ حکومت جمهوری اسلامی بر سرش مستدام باشد.