آرشيو
آرشيو يادداشت
صفحه
داخلی
ارديبهشت 96 و انتخاب سرنوشت‌ساز ملت (1)
مصطفي کواکبيان
تاریخ انتشار : شنبه ۲ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۲۲:۵۰
هرچند حدود 9 ماه به انتخاب سرنوشت‌ساز ملت در ارديبهشت 96 يعني انتخابات دوازدهمين دوره رياست جمهوري و پنجمين دوره شوراها باقي مانده است و شايد هرگونه بحثي در اين زمينه بسيار زود باشد؛ اما از آنجايي که برخي عناصر سياسي بويژه يک جريان پوپوليستي فاقد هرگونه تابلوي حزبي و عنوان تشکل سياسي در گوشه و کنار کشور اقدامات و تحرکات مختلفي را از ابتداي سال جاري شروع کرده است لذا صاحب اين قلم مناسب مي‌داند هرازچندگاهي سلسله مقالاتي را با مضمون مذکور جهت ارتقاي بينش و تقويت آگاهي مردم منتشر سازد. به همين دليل در اين شماره نکاتي را درباره ضرورت برخورد صادقانه با مردم به اطلاع خوانندگان محترم مي‌رسانيم:
1- بي‌شک هرکسي اندک آشنايي با احکام عقل و شرع و آموزه‌هاي ديني و معارف اسلامي داشته باشد و يا حتي از کوچکترين وقوفي بر تجارب بشري برخوردار باشد به خوبي مي‌داند اساسي‌ترين عنصر جلب رضايت آحاد مردم و مهمترين سرمايه زمامداران و دست‌اندرکاران و مسوولان رده‌هاي مختلف حکومتي، همان برخورد صادقانه در گفتار و انديشه با مردم و بکارگيري اکسير صداقت در منش و رفتار عملي با آنان است. اساسا سياستمداران ماندگار در اذهان مردم کساني هستند که در اثر برخورد صادقانه، موجبات قوام و پايداري حکومت را فراهم نموده و ستون‌هاي آن را تثبيت کرده‌اند.
2- اين روزها عده‌اي با عنوان مقدس «گفتمان امام خميني» از اين مکان به آن مکان رفته و به اصطلاح مي‌خواهند به تبيين انديشه‌هاي رهبر کبير انقلاب و بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران بپردازند. اين عده همان شاگردان فکري دست چندم افرادي هستند که در دوران طلايي امام خميني(ره) نه تنها ذره‌اي ارادت به امام خميني(ره) نداشتند بلکه همواره با شاگردان واقعي امام خميني(ره) سر ناسازگاري و مقابله داشتند. آيا صداقت اقتضا نمي‌کند که بدون هرگونه رودربايستي بگويند آبشخور اصلي انديشه و مشرب بنيادي فکر آنان از کجا سرچشمه مي‌گيرد؟
3- به عنوان مثال فردي با سرپيچي‌هاي فراوان از اوامر رهبري و برخوردار از پرونده‌هاي قطور بي‌انضباطي مالي در دستگاه قضايي و با پيشينه فراوان از بي‌تدبيري‌هاي مديريتي در سياست خارجي و امور داخلي و اقدامات ملموس غيرقانوني و...
علي‌رغم تبليغات زودرس انتخاباتي به کمک اندک ياران خويش به اينجا و آنجا مي‌رود و مدعي است که اقدامات وي هرگز جنبه تبليغات انتخاباتي ندارد!
راستي چرا به مردم دروغ مي‌گوييم؟ چرا با مردم روراست نيستيم؟ چرا نمي‌گوييم هنوز هم خودمان بسيار بعيد مي‌دانيم که بتوانيم از فيلتر دستگاه‌هاي نظارتي عبور کنيم؟ چرا مردم را تا اين اندازه ناآگاه مي‌دانيم که فکر کنيم همچون سال‌هاي 83 و 84 مي‌توانيم آنان را فريب دهيم؟
انشاءالله در هفته‌هاي آتي اين مبحث را پي خواهيم گرفت
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.
