به عنوان یک پرسپولیسی از باخت تیم فوتبال استقلال، آن هم با آن نتیجه عجیب و غریب در مقابل رقیب اماراتی، هم ناراحت شدم و هم شگفت زده. با خودم دنبال دلایل باختش می گشتم. مصدومیت و تعویض ناخواسته بازیکنان عامل اصلی بود یا این که استقلال از اول با هدف کسب نتیجه مساوی در خانه حریف به زمین رفته بود؟ ساعاتی بعد فهمیدم که بیهوده دنبال دلیل باخت استقلال می گردم. چون دلیل شکست کاملا روشن بود و من متوجه نشده بودم : حمایت استقلالی ها از دکتر حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری!
منتقدان دولت که از کاه، کوه می سازند و آسمان و ریسمان به هم می بافند تا با سفسطه گری به اهدافشان برسند، این بار بد جوری به خاکی زده بودند. از خبرگزاری فارس تا روزنامه صبح نو، از حامیان ابراهیم رئیسی گرفته تا حامیان محمدباقر قالیباف، شکست استقلال را به حمایت سرمربی و برخی بازیکنان این تیم از روحانی نسبت دادند. برخی از نوشته ها لحنی طنز داشت. هرچند هیچ طنزی خالی از واقعیت نیست. مثلا یکی نوشته بود "کلا افرادی که با دولت روحانی رفت و آمدشون زیاد میشه اهل تعامل و عقب نشینی یک طرفه با خارجی ها میشن. خب منصوریان هم از این قاعده مستثنی نیست!"
اما لحن جدی و کنایه آمیز برخی عجیب و غیرقابل باور بود. فارس پلاس وابسته به خبرگزاری فارس نوشت : "حامیان روحانی سنگین ترین شکست تاریخ ایران مقابل کشورهای عرب را رقم زدند". آن لحن طنز، در اینجا به واقعیت تبدیل شده و حمایت از روحانی، عملا شده بود علت شکست استقلال!
اما توئیت مدیرمسوول روزنامه صبح نو را می توان اعجاب انگیز ترین موضع گیری اصولگرایان در قبال شکست استقلال دانست. اینکه می گویم موضع گیری اصولگرایان دلیلش این است که صبح نو، از تندروترین روزنامه های مخالف دولت است که توسط تیم رسانه ای محمدباقر قالیباف پایه گذاری شد و پس از حمایت از او، به حمایت از ابراهیم رئیسی پرداخت. از این جهت موضع مدیرمسوول این روزنامه جالب است. او نوشت : "استقلال سنگین ترین شکست تاریخ ایران در قبال یک کشور عربی را رقم زد. این همون تیمیه که حامی دولت روحانی بود. ورزش از سیاست جدا نیست؛ هست؟"
فرشاد مهدی پور، مدیرمسوول روزنامه صبح نو، آنگونه که در پروفایل او ذکر شده، دارای دکترای سیاستگذاری فرهنگی و عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است. "سیاست فرهنگی" به طور عام بر ارزش ها و اصولی که موجودات اجتماعی را در مسائل فرهنگی هدایت و راهنمایی میکند، اطلاق میشود و سیاستگذاری فرهنگی هم ناظر بر همین هدایت و راهنمایی در امور فرهنگی است. اگر از همه حواشی درباره مدیرمسوول روزنامه صبح نو بگذریم، از کنار یک موضوع نمی توانیم بی تفاوت عبور کنیم : واقعا سطح تحلیل فردی که دارای مدرک دکترای سیاستگذاری فرهنگی است، درباره ارتباط فوتبال به عنوان مقوله ای اجتماعی – فرهنگی، با سیاست، اینگونه است؟ در حوزه ای فراتر، نگرش های سراسر تهاجمی روزنامه صبح نو که طبیعتا بازتاب دهنده نگرش های مدیرمسوول این روزنامه است، آیا نشانه ای از تمایلات فردی که دارای مدرک دکترای سیستگذاری فرهنگی است و در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی هم به عنوان عضو هیات علمی حضور دارد نیست؟ وای به حال پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه "اسلامی" که عضو هیات علمی آن از چنین سطح تحلیل در صفحه شخصی خود و البته چنین روحیه تهاجمی در رسانه ای عمومی در قالب یک روزنامه برخوردار است.
شکست برای منتقدان دولت بسیار گران تمام شده و بازهم باید منتظر اینگونه واکنش ها باشیم. واکنش هایی که طیف وسیعی، از نگرانی آنها از تخلف در انتخابات، تا ربط دادن شکست فوتبالی استقلال به حمایت سرمربی و برخی بازیکنان این تیم از دولت روحانی را شامل می شود و احتمالا به زودی سطحی نازل تر هم پیدا خواهد کرد. مثل ربط دادن سوختن غذای یک خانم خانه دار به حمایتش از حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری!